the edge of the sea
concerned
with itself
W.C.W.
I don’t love poets. I just love poetry. Poetry is beyond poets. Beyond the long-line, the surreal, the understand-it-all new formalist collection of well-rhymed l a n g u a g e poetry. Poets are grains of sand. Miniscule and irrelevant. Taking a bucket to ocean water, a poet—a good one—is only a bucketful. No more. So don’t rise too high—children of Icarus. Keep close to the ground, where you can see the sun rise from a safe distance. Then, melt, like ice-pop.
Sea-Camel 
Para min, todo o que sucede é susceptible de ser poesía. Así tamén, todos podemos ser poetas, de feito, todos o somos algunha vez, dalgún xeito ou doutro. E prefiro lela ou sentila a que me sea dada de maos dun “poeta” (adoitan a ser, polo xeral, bastante antipáticos, seres envexosos en permanente observación, contabilizadores de exemplares vendidos).Unha aperta, aquí
Ti por aquí, Aquí. Non fas casiño ningún—carrexando costa arriba co diccionario de Sísifo. Pero a verdade é que non che queda tan mal a escrita nesta miña cor azul, con ese nome tan anónimo. Si. Dis moitas verdades. E non todo depende de cores. Ah, os poetas?, ninguén de ningures….Unha aperta,Alberto